ATEŞTE AÇAN ÇİÇEKLER&YAŞ GÜNÜM

Bu gün benim yaş günüm.Bütün yeni başlangıçları çok severim.Yeni yaşları,yeni yılları,mevsim başlangıçlarını,ayın hilalini,gün ağarmalarını...Bir yaş daha aldım.Hala ne kadar da toyum!Ne zaman büyür insan?Ne vakit azalır hataları?Ne zaman bilgeleşir?Olur mu-olgunlaşır mı bilmiyorum.Fakat şunu biliyorum ki,Rabbimin beni bir yıl daha,sevdiklerimin canlarının sağ,afiyette olduklarına tanıklık ettiğim ömür nimetiyle ödüllendirmesi kutlanılacak bir şey.Her halimi emanetleri asla zayi etmeyen Rabbime havale ettiğimden bu yana,uzun uzun yapılacaklar listesi yapmıyorum.Lakin yeni yaşımda nasibime hayırdan başkası düşmesin diye,yürekten dua ediyorum.Verdiğin ömür ve nasip edeceklerin için sonsuz teşekkürler Yüce Rabbim.

Biliyorsunuz geleneksel sanatlarımızdan olan çinicilik,aman benden mahrum kalmasın diye,çini kursuna başlamıştım.Ve ilk çini boyama objelerim fırından çıktı.Çok heyecanlandım,çünkü çini boyaları ateşte açıyor,gerçek tonlarına dönüşüyor.

İlk boyama için kötü değiller.Hayır hiç kötü değiller.Tamam kırmızılarım kırmızıya benzemiyor,küçük bir yaramazlık yapıp boyamın çamuru fazla diye yıkamıştım.

Çini hocam sebebinin bu olduğunu söyledi.Demek ki çini boyalarının genetiğiyle oynamamak gerekiyor.İnsan neler öğreniyor yaşadıkça:)

Bu sevimli çini tabağımın ise malesef tahrir boyaları akmış.Tabağın astarı pek iyi değildi.Pürüzleri yok edeceğim diye astara zarar vermişim,tahriri itmiş.İyi bir çinici olabilmenin ilk şartının kaliteli malzeme seçimi olduğunu da test etmiş oldum:)
Çini de bilir kişi olanlar,bu işte acaip yetenekli olduğumu söylediler:)Peki kabul ediyorum,muhtemelen beni motive etmek için söylediler.Ve çok işe yaradı:çiniçiliğe devam edeceğim.Bu masalsı dünyanın,fırından bana ne sunacağını bilmesem de,ilk defa belirsizliği sevdim.

Bunlar benim ilk boyamalarım,siz bir de ikinciler de beni izleyin:)

Herşey gönlünüzce olsun,Allah'a emanet olun.

sevgiyle...sağlıcakla...