ALMAN GÜMÜŞÜ BOYAMA& CEMŞİD'İN NEVRUZU

Cümle yaradılmışların bahar bayramı kutlu olsun.Nevruz(yeni gün)hakkında anlatılan pek çok masalsı rivayetten,bana en inandırıcı geleni hiç kuşkusuz Kral Cemşid'in efsanesidir.Pîsdâdî hânedânının 4.hükümdarı olan Cem, 700 yıl boyunca insanlar,cinler, devler,kuşlar ve periler dünyası üstünde egemenlik kurmuş;hükümdarlığı zamanında dünya huzur ve refahla dolmuş.Yaygın efsaneye göre Hint ülkesinden gelen Cem, güneşli bir günde Azerbaycan’a gelip yüksek bir tepeye altın tahtıyla oturmuş.Güneşin ilk ışıklarıyla tahtının,mücevherlerinin ve güzel yüzünün parlaması üzerine halk Cem’e:Şid(Işıklı) unvanını vermiş.O güne de "nev-rûz"(yeni gün) denilmiş ve bayram olarak kutlanmış. Yönetimindeki 300 yıl boyunca halkı refah içinde yaşamış ve kimse hastalanmamış.

Halkı onu her gördüğünde:"Her şey,her iyi ve güzel sendedir!"diye bağırır olmuş.

Bu alkışlar yüzünden Cemşid'in yüreğine büyük bir gurur düşmüş ve kendini aşırı beğenir olmuş.Onun ruhunda ki bu açığı gören lanetli şeytan,oradan içeri girmiş.Cemşid'e secde ederek,ona melekler arasında yerlerin ve göklerin tanrısı olduğunun konuşulduğunu söylemiş.Cemşid şeytana sormuş:"Tanrılığımı halka nasıl bildireyim?"
İnsanoğlunun gafletinin eseri olan bu sözler karşısında şeytan,için için gülmüş,ve melanetine devam etmiş:

"Bir ovaya bin yük kuru odun yığsınlar,o odunları ateşe versinler,halkı bu büyük ateşin etrafına topla.En güçlü sesli adamlarına:"-Bu günden sonra tanrınız Cemşid'dir.O,yerin ve göğün tanrısıdır.O'na secde edin"Dedirt. Askerlerin halkın arasında dolaşıp secde etmeyenleri de ateşe atsınlar"Lanetli şeytanın bu kötü telkinleri dolan Cemşid söylenenleri aynen yapmış.Beş komutan doğuya,batıya,kuzeye ve güneye yürüyüp,ülkeler fethetmişler.Halkı meydanlarda toplayıp,altından,gümüşten ve türlü mücevherlerden yapılmış heykelleri ortalık yere dikip:"İşte tanrınız Cemşid budur,O'na varıp secde edemeyenler bu heykele secde edebilirler"demişler.Cemşid ve komutanları öldüğünde putları insanların ellerinde kaldı ve onlara tapınmaya devam ettiler.Böylece fetişizm(putculuk)doğdu.Ta ki Allah bir gün onlara doğru yolu göstermek için Nuh Peygamberi yollayana kadar. Nuh peygamber onları doğru yola çağırdı, puta tapmaktan vazgeçmelerini istedi.Fakat onlar ne Nuh Peygambere inandılar ne de puta tapmaktan vazgeçtiler.Sonrasını biliyorsunuz Nuh Tufanı...Allah hepimizi sonu felaket olan kibir ve gururdan korusun.

Şu sıralar rüyalarımda bile çini boyuyorum.Lakin arada bir,eskilere yeni yüzler boyamayı da ihmal etmiyorum :)

Kararmış alman gümüşlerimizden ikisini daha yeniledim.Çöpe atılmak üzereyken kızkardeşimin elinden kurtardığım bu gondola Ajda Pekkan operasyonu yaptım.

Fakat o beni mahcup etmedi,Paris Hilton 
oldu  :)

Kardeşim onları atma konusunda o kadar kararlıydı ki,belki kullanmaz diye minik prenseslerinin odalarına uygun boyadım.Onların çok seveceğinden eminim.

Objeleri iyice temizledikten sonra(yer yer oksitlenmiştiler)enamel boyayla 3 kat boyadım.Pembe tonu için folkart enamel beyaza bir damla fuşya kattım,tam fotoğraflardaki ton oldu.

Kabartma desenleri cadance parmak yaldızla vurguladım.Hem aşınmış hem de artistik bir hava veriyor:)Vernik kullanmadım.Oksitlenmiş alman gümüşlerine şimdi bakmalara doyulmuyor:)
Gönlünüzde ki her şey bahar dirilişi tadında olsun.
Sağlıkla afiyette kalın inşaALLAH...

ÇİNİ BOYAMAYA DEVAM

Satırlarıma başlamadan önce,yazımın konusu için,bu işin ustalarından kocaman bir özür diliyorum.Şunu önemle belirtmek istiyorum ki,bu konuda ben asla bilir kişi değilim.Sadece fazla meraklı,acemi bir çiniciyim:)Lakin çini boyamaya hevesi olan ve gidebileceği bir kurs olmayan arkadaşların ricasını kıramadım.Ve"çini boyama nasıl yapılırı"yazmaya karar verdim.Çininin kıymeti yeterince bilinmese de,büyüleyici,masalsı bir dünyası var.Sırlara vakıf olmak için çiniyle uzun süreli bir aşk gerekiyor.Çini popüler kültürün adamı değil:)Siz ona bir adım gidince o size iki adım geliyor.Vefalı,biraz eski kafalı:)

Bu,kiraz dalı üzerine kurulmuş kardinal kuşunun hikayesini size kısaca anlatmam gerekirse,önce malzeme listesinden başlamalıyız.Çini malzemeleri,hobi malzemeleri içinde en ucuzlarından biri.50 ml boyayla bir tutam nakış ipi aynı fiyata satılıyor :)Çini alt yapısına bisküvi deniliyor.Kontürleri çizdiğimiz boyanın adı tahrir boyası.Siyah,kırmızı ve mavi renkleri var.3 yada 4 numara samur tahrir fırçası(benim kullandığımın adı samur ama kılları plastik, markası desen).İnce ezilmiş ve çift kat opak çoraba doldurulmuş bir avuç mangal kömürü tozu.Boncuk iğnesi(0,5 bir kalemin ucuna takılmış),parşömen kağıdı,hamur silgi,uçlu kalem,su,zımpara ve beğendiğiniz bir desenin fotokopisi.

Başlangıçta bir çini karo ile başlamak daha doğru.Defalarca zımparalayıp,tahrirleyebiliyorsunuz.Desenimizi parşömen kağıdına aktarıp,0,5 kalemin ucuna taktığımız boncuk iğnesi ile çizgilerin tam üzerinden dikkatlice deliyoruz.Delerken 3-4 kat parşömen kağıdı kullanırsanız,3-4 desen kopyanız olur.Zira  desen delmek hiç keyifli bir iş değil,birini bana gönderirsiniz:)

Kolayca delebilmek için bir köpük levhayı  veya 4'e katlanmış bir havluyu desenin altına koyabilirsiniz.

Delinmiş desenimizi,hafifçe zımparalayarak astarını düzelttiğimiz çini objenin üzerine yerleştiriyoruz.Kömür tozunu merkezden kenarlara doğru hafifçe bastırarak gezdiriyoruz.Böylece desen,minik deliklerden sızan kömür tozlarıyla objeye transfer oluyor.

Objeye üfleyerek kömür tozlarının fazlasını uzaklaştırıyoruz.Fotoğrafta gördüğünüz gibi benim desenimin bir kısmı yok:)Benim gibi acele edip deseni tam delmezseniz böyle sonuçlar kaçınılmazdır.Fakat endişeye gerek yok desenin kalanını kurşun kalemle çizebiliriz:)Desenin eksik kısımlarını tamamladıktan sonra,tahrirleme işine başlıyoruz.Tahrir boyasından bir çay tabağına biraz aktarıp,boza kıvamına gelinceye kadar fırçanın ucuyla su ekliyoruz.Bunun bir miktarı yok.Çünkü aldığınız çini boyaları her zaman aynı kıvamda olmayabiliyor.Suyu az kullanırsanız fırçanız yürümez,çok kullanırsanız boyanız dağılır.Karonun arkasında test ederek doğru kıvamı bulabilirsiniz.

Çini tahrirlerken desenin en kolay ulaşabildiğimiz kısmından başlamalıyız ki kömür tozlarımız silinmesin.Deseni her zaman merkezinden dışa doğru çizmek daha estetik sonuçlar veriyor.Fırçayı sıfır noktasından alıp yuvarlayarak bırakıp,tekrar sıfır noktasından başlayarak deseninizi çizmeye devam etmeye nüanslı çizim deniliyor ki ,çizdikçe acaip artistik hareketler yapabiliyorsunuz.Hata yaparsanız endişelenmeyin,bir iğne ucuyla hafifçe kazıdığınızda boya hemen kalkıyor.Çini tahrirleme işi bittiğinde minik bir oklava haline getirdiğiniz hamur silginizle hafifçe desenin üstünden geçerek,bütün tozu uzaklaştırabilirsiniz.

Bu sevimli boya ailesinin adına,çini boyaları deniliyor.Çini boyarken en büyük şansınız boyanızın kalitesidir.Gerçi sırçanın altına ne sürseniz,fırından çıkınca bir prensese dönüşüyor.Lakin boyalarınız kaliteliyse işte  o yüzyıllara meydan okuyan canlılık ve tazelik ortaya çıkıyor.

 Çini boyalarının hepsi sırlanıp,ateşle öpüşünce canlanıp güzelleşiyor.Fakat bazıları gerçekten çok şaşırtıcı.Mesela fotoğrafta ki minik kalyonların pembe görünen kısımları fırından lacivert(boyanın adı pembe kobalt) çıkacak.Alt fotoğrafta siyaha yakın renkte ki mangan moru ise açık bir mor olacak.Siz şimdilik tahrir çekerek,fırça hakimiyetinizi geliştire durun.Bir sonra ki yazımda size boyaların kullanımını anlatacağım Rabbim nasip ederse.Tahrir çekerken mümkünse birini izlemek işinizi çok kolaylaştıracaktır.Gidebileceğiniz bir kurs yoksa youtube videolarını izleyebilirsiniz.Benim çok yararlandığım  Sevinç Aktaş Hocaya ait youtube videosu için buraya tık tık.

Fırınlanmamış hallerine bile bayılıyorum.Haa bu arada fırın da ayrı bir sorun,keşke ev tipi olanlarını yapsalar:)
 Sevgiyle afiyette kalın inşaALLAH:)