AHŞAP SANDIK BOYAMA

Bu sandığa sadece sandık demek içimi acıtıyor.Ona her baktığımda ki bunu çok sık yapıyorum,onu yapan ustanın, gıyabında ellerinden saygıyla öpüyorum.Keşke zanaat teknolojiye bu kadar çabuk yenilmeseydi.Sırf ucuz ve kolay ulaşılabilir diye biz de fabrikasyona yönelip, el işçiliğinden bu kadar kolay vazgeçmeseydik:(

Babamın bana hediye ettiği çeyiz sandığından söz ediyorum. "Kız beşiğe;çeyiz sandığa"geleneklerimizin en güzellerinden biri bence.Kız büyüdükçe, bin bir özen ve umutla düşlerin biriktirildiği çeyiz sandığı da zenginleşir.Çeyiz sandığına nahoş,umutla yıkanmamış tek bir parça konulmuş mudur?Hiç sanmıyorum.

Sandıklara bakınca rahmetli babaannemin huşuyla sandığının kapağını kaldırışı gelir gözümün önüne.O sandıktan sevimsiz hiçbir şey çıkmazdı.Bence her kadının bir  düş sandığı olmalı,şöyle oymalı süslü püslü.Hiçbir şey onun yerini tutamaz,tutmamalı.

 Aslında sandığımın bu hali de muhteşem.

Ama yıllar geçtikçe cilası yıprandı.Ben de cilalamak yerine ona yeni bir yüz yapayım diğer eşyalarla uyumlu olsun dedim.Bunu için çok araştırdım .Bir bilene sordum. Profesyonel bir iş olmaz dediler.Ben de daha önce yaptığım boyamalardan (burada ve burada) cesaret alarak amatörce yaptım.1. kat boyadan sonra birden bir pişmanlık başladı,çünkü böyle görünüyordu:(

Önce zımparaladım.Oymalar beni çok zorladı, onlara zarar vermemek için çok uğraştım.Sonra sirkeyle sildim(çok güzel arıtıyor)tam dört kat akrilik boyayla boyadım,Son kat boyasını yine sentetik sprey boyayla yaptım.

Aslında tinerli bir bezle oymaları biraz silip eskitme yapacaktım,ama o kadar güzel oldu ki , boyasına dokunmaya kıyamadım.

sevgiyle kalın.