ELBİSE MANKENİNE DEKUPAJ YAPTIM-DECOUPAGE DRESS FORM

Sabahları psikolojik durumuna göre giyinen, bu olmadı, bu hiiç olmadı diye giyip giyip çıkaran,sonra da ilk denediğini giyen birisi olarak hayatımın en büyük eksiğini keşfetmiş bulunmaktayım:Bir elbise mankeni:) Hani şu vintage fotoğraflarda olanlardan.Akşamdan elbiselerimi ona giydireceğim,dolabımı mayın tarlasına çevirmeyeceğim,çok düzenli olacağım çoook:)

Ebay da yaptığım geniş çaplı çalışmalardan sonra,bunun ekonomik açıdan pek uygun bir hayal olmadığını da kısa sürede farkettim.Ben eve köle değil, altı üstü bir manken istiyordum :)

Birden bire yine o kadıngillere ait: Ne olcak ya, ben yaparım, genim çalışmaya başladı.Veee  yaptım da :)

Gerçi ben malzemeyi temin ettikten sonra English Home ferforje bir manken satışa sundu.Ama ben kendi mankenimi yapmaktan asla vazgeçmedim.Gittigidiyordan plastik bir vitrin mankeni aldım.

Aile fertleri çöp bu, ne yapacaksın bunu diye beni şiddetle kınadılar.Söylenelere aldırmadan başladım boyamaya 4-5 kat boyadım.Bembeyaz oldu. 

Sonra kullanacağım resimlerin yüzeyine bolca transfer tutkalı sürerek, bir korsaj oluşturacak şekilde yapıştırdım.Pon pon süngerle maviye boyadım.

Tabi bu arada kağıtlarda boyandı.Ertesi güne kadar endişeli bir bekleyiş başladı.Ya kağıtlar boyayı emerse diye.

Kağıtları ıslak süngerle ovup çıkardım.Vernikledim.

Çok güzel oldu, ben çok beğendim.

Bu arada adını masal koydum.Hoşgeldin masal: (Herşeyim tamdı bir sendin noksan)diyerek etrafında dolaşıyorum:)

  Ona bir ayak yapmayı tasarlıyorum ama henüz uygun birşey bulamadım.Bulunca eklerim.Boynun daki rahmetli babaannemin yaptırdığı boncuk oyası,kolye olarak kullanıyorum.Nasıl güzel değil mi?Nur içinde yat pamuk ninem:(

  Ben şimdi ne giyeceğim sendromum umarım masalla son bulur:)bu yazıya sezai karakoç yakışır. Sevgiyle kalın...

... 

Ve güldün rengarenk yağmurlar yağdı
İnsanı ağlatan yağmurlar yağdı
Yaralı bir ceylan gözleri kadar sıcak
Yaralı bir ceylan kalbi gibi içli bir sesin vardı

Sen geldin benim deli köşemde durdun
Bulutlar geldi üstünde durdu
Merhametin ta kendisiydi gözlerin